Czesław Konarski

Szablon:Postać filmowa infobox Czesław Konarski – postać fikcyjna, występująca w I sezonie serialu Czas honoru.

W serialu pojawia się jako rotmistrz Wojska Polskiego w odc. 1 wiosną 1941 roku, gdy na terenie Anglii kończy się szkolenie pięcioosobowego oddziału Polaków, którzy następnie jako cichociemni mają zrzuceni do Polski. Towarzyszą synowie: starszy Władek Konarski i młodszy Michał Konarski oraz Bronek Woyciechowski i Janek Markiewicz. Jest ich bezpośrednim przełożonym. Po przybyciu do Warszawy, wraz z Michałem zamieszkuje w dworku rodziny Dobrzańskich i osobiście nadzoruje działalność konspiracyjną młodszego syna. W odc. 5, pomimo odgórnych zakazów, odwiedza żonę, Marię, lekarkę w Szpitalu Miejskim nr 2 im. Św. Ducha i informuje ją o zniknięciu ich syna Władka. Po upewnieniu się, że syn został aresztowany i jest przetrzymywany na Pawiaku, Czesław równolegle z działalnością konspiracyjną, szuka sposobów na uwolnienie syna. W odc. 13 jego wraz z żoną decydują się skrycie przekazać Władkowi do celi zarazki tyfusu celem wywołania choroby i następczego ulokowania go w szpitalu, co ułatwiłoby jego uwolnienie. Akcja przebiega pomyślnie i Władek zostaje uwolniony w szpitalu. Jednak w jej trakcie ginie Czesław, trafiony przez Gerda Kellera, wiceszefa warszawskiego Gestapo.

W rzeczywistości wojennej celem konspiracji podaje się jako Czesław Krawczyk. Po jego śmierci jego syn Michał podaje w kostnicy dane ojca: Czesław Ostrowski. Rodzina organizuje tajny pochówek Czesława - celem konspiracji rodzina zapisuje na tabliczce nagrobnej Czesław Biernacki. Na tabliczce widnieje jego czas życia 12 lutego 1886 - 28 kwietnia 1941.

W odc. 14 (pierwszy odcinek II sezonu serialu) w scenie po pochówku Czesława Konarskiego jego następca Jerzy, "Doktor" informuje nad grobem, że Czesław otrzymał Krzyż Walecznych.

Uśmiercenie postaci Czesława Konarskiego wyniknęła z decyzji aktora Jana Englera wcielającego się w jego rolę, który nie mógł związać się z seralem na dłużej niż jeden sezon.

Szablon:Przypisy