Zmiany: Dzień świra

Aktualna wersja na dzień 12:08, 20 lut 2017

Dzień świra - polski komediodramat z 2002 roku wyreżyserowany przez Marka Koterskiego. Głównym bohaterem jest Adaś Miauczyński - sfrustrowany nauczyciel, którego przytłacza rzeczywistość. W jego rolę wcielił się Marek Kondrat.

Obsada

Marek Kondrat - Adaś Miauczyński
Janina Tarczykówka - Matka Adasia Miauczyńskiego
Michał Koterski - Sylwek (syn Adasia)
Monika Donner-Trelińska - Ela
Joanna Sienkiewicz - Była żona Adasia Miauczyńskiego
Andrzej Grabowski - Sąsiad

Fabuła

Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Wczesnym rankiem pracujący pod blokiem robotnicy budzą Adasia. Adaś chwilę zastanawia się nad bezsensem własnego życia, a następnie wstaje i wyzywa robotników. Potem zabiera się za codzienne czynności. Myje się, załatwia, robi śniadanie. Wszystko to robi z chorobliwą wręcz dokładnością (cztery razy się podciera, siedem razy obmywa twarz itp.). Śniadanie spożywa przed telewizorem oglądając dyskusję w parlamencie, która odbywa się na żenująco niskim poziomie. Po śniadaniu Adaś z właściwą sobie dokładnością robi kawę i siada, aby zabrać się do pracy. Ponieważ jest nauczycielem polskiego, chce przygotować sobie lekcję. Próbuje przeczytać wiersz Stepy akermańskie, ale ciągle mu ktoś przeszkadza. Co trochę odrywa się od pracy, aby uciszać sąsiada słuchającego głośno koncertu, robotnika koszącego trawę, czy policjantkę trenującą karate. Z marnym skutkiem.

Następnie Adaś wychodzi do pracy. Sprawdzając, czy zamknął drzwi uderza głową o skrzynkę na listy i kaleczy się w czoło. W szkole prowadzi lekcję na temat twórczości Mickiewicza. Mówi w sposób dokładny i wyniosły, ale uczniowie nie są tym zainteresowani. Zdenerwowany Adaś wychodzi w połowie lekcji. Idzie odebrać wypłatę. Podczas odbierania wynagrodzenia wygłasza w myślach wulgarny monolog o swoim niewartościowaniu, niespełnionych marzeniach i niskiej pozycji społecznej.

Po pracy Adaś udaje się na obiad do matki. Przy obiedzie próbują rozmawiać na różne tematy, ale rozmowa im nie wychodzi. Oboje nie potrafią wzajemnie zrozumieć swoich problemów. Po obiedzie Adaś idzie do psychoanalityka, ale niewiele wynosi z wizyty. Potem wpada jeszcze na chwilę do matki. Dochodzi do drobnej sprzeczki, która jeszcze bardziej przygnębia Adasia.

Następnie bohater wybiera się w odwiedziny do swojego syna (Sylwka) i swojej byłej żony. Już na początku odwiedzin między Adasiem a żoną dochodzi do wulgarnej kłótni. Gdy kobieta wychodzi Adaś chce powtórzyć z Sylwkiem angielski. Niestety, chłopak nie umie praktycznie nic. Nie potrafi nawet odmienić czasownika to be. Po tej rozmowie oboje wychodzą na zewnątrz. Idąc przez park rozmawiają o miłości, związkach i Szopenie. Żegnają się na pewnym skrzyżowaniu.

Adaś idzie na zakupy. Przy wychodzeniu ze sklepu wyzywa przypadkową kobietę, która się bardzo przepychała. W kiosku na złość wykupuje ostatni egzemplarz czasopisma dla kobiet (zaraz po wyjściu wrzuca go do kosza). Po zakupach idzie do domu. Przypadkowo widzi siedmioosobową manifestację. Z przypadkowym przechodniem odbywa krótką rozmowę o demokracji zakończoną wzajemnymi wyzwiskami. Następnie musi przebrnąć przez chodnik pełny psich odchodów. Wchodząc do domu wyciąga ze skrzynki stertę ulotek.

O godzinie 14:23 Miauczyński wraca do mieszkania. Robi sobie herbatę i zaczyna przeglądać gazetę. Wyrzuca wszystkie dodatki bolejąc nad marnowaniem papieru. Następnie postanawia się zdrzemnąć. Gdy próbuje zasnąć słyszy dźwięk akordeonu. Zrywa się z łóżka i przegania ulicznego grajka. Po tym zdarzeniu zmęczony i denerwowany pada na łóżko.

Wspomina Elę, swoją dawną dziewczynę, z którą rozstał się z niewiadomych przyczyn. Nie widział jej od bardzo dawna, ale nadal czuje, że ją kocha.

Rozmyślania przerywa szczekanie psa. Adaś podchodzi do okna i widzi psa sąsiadki, który załatwia się tuż pod jego oknem. Adaś kłóci się z sąsiadką, a następnie sam idzie załatwić się pod jej oknem.

Po tym wszystkim wraca do mieszkania i próbuje napisać wiersz. Po napisaniu jednego wersu traci jednak natchnienie, gdyż ołówek upadł mu na podłogę. Odkłada pisanie i wychodzi na miasto. Odwiedza gabinet akupunktury, dentystę, lekarza i masażystę. Wracając do domu zostaje zaczepiony w parku przez jamnika. Zdenerwowany daleko wykopuje psa, policzkuje nierozgarniętą właścicielkę, a następnie ucieka. Zatrzymuje się na tym samym skrzyżowaniu, gdzie pożegnał się z Sylwkiem. Tam po raz drugi myśli o Eli.

Adaś czuje się coraz bardziej zmęczony i rozdrażniony. Postanawia wyjechać nad morze. Pakuje się i wsiada do pociągu. Ciągle go coś tam jednak denerwuje, w wyniku czego ciągle zmienia przedziały.

Na plaży Miauczyński spotyka sąsiada. Na pytanie co słychać udziela długiej odpowiedzi o swoich życiowych niepowodzeniach. Po tej rozmowie kładzie się i próbuje odpocząć, ale ciągle ktoś mu przeszkadza. Zaczyna zachowywać się agresywnie, rzeczywistość miesza mu się z wytworami wyobraźni. W końcu pada na piasek mając wrażenie, że umiera. Koło niego przewijają się różne znajome osoby (sąsiedzi, matka, syn, była żona). Na końcu pojawia się Ela, która jako jedyna we wszystkim się z nim zgadza. Ponadto chce zostać jego żoną. Zaskoczony Adaś usieka do stojącego na plaży samochodu. Budzi się w tym samym samochodzie, ale pod swoim blokiem.

Wraca do mieszkania. Robi sobie kolację i ogląda telewizję. Potem wychodzi na balkon i wysłuchuje wulgarnej modlitwy sąsiadów, którzy proszą o... krzywdę dla swoich znajomych. Potem bierze leki i kładzie się spać. Po chwili jednak wstaje, gdyż piętro wyżej ktoś głośno odbija kulkę od podłogi. Idzie na górę. Tam okazuje się, że upadek kulki jest w zasadzie bardzo cichy, a odczuwany hałas jest wynikiem przewrażliwienia. Adaś wraca do łóżka. Tam fantazjuje wyobrażając sobie stosunek z Elą na plaży. Potem mówi w myślach ponurą refleksję i zasypia.

Tu kończą się szczegóły dotyczące fabuły lub zakończenia utworu.

Nagrody

Nagrody Filmowe Orły 2003:
- Najlepsza Główna Rola Męska: Marek Kondrat;
- Najlepszy Scenariusz: Marek Koterski
XXVII Festiwal Polskich Filmów Fabularnych:
- Złote Lwy: Marek Koterski
- Nagroda Indywidualna za Rolę Męską: Marek Kondrat
- Nagroda Indywidualna za Dźwięk: Maria Chilarecka
Nagroda Stowarzyszenia Filmowców Polskich

Ciekawostki

Wypłata Adasia Miauczyńskiego wynosi 777 zł.
Mieszkanie Miauczyńskiego mieści się pod 13stką.
Adaś choruje na nerwicę natręctw. Większość jego czynności musi się składać z 7 elementów.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+{{InfoboxFilm
-'''Dzień świra''' - polski [[komediodramat]] z [[2002]] roku wyreżyserowany przez [[Marek Koterski|Marka Koterskiego]]. Głównym bohaterem jest Adaś Miauczyński - sfrustrowany nauczyciel, którego przytłacza rzeczywistość. W jego rolę wcielił się [[Marek Kondrat]].<br />
+|     tytuł_filmu=Dzień świra
+|           image=[[Plik:Dzien swira1.jpg|250px]]
+|oryginalny_tytuł=
+|   gatunek_filmu=[[komediodramat]]
+|  kraj_produkcji=[[Polska]]
+|   data_premiery=7 czerwca [[2002]]
+|    czas_trwania=90 min.
+|       reżyseria=[[Marek Koterski]]
+|      scenariusz=[[Marek Koterski]]
+|            role=[[Marek Kondrat]]
+|          muzyka=[[Jerzy Satanowski]]
+|         zdjęcia=[[Jacek Bławut]]
+|     scenografia=[[Przemysław Kowalski]]
+|        kostiumy=[[Ewa Krauze]]
+|          montaż=[[Ewa Smal]]
+|       produkcja=[[Juliusz Machulski]]<br>[[Włodzimierz Otulak]]
+|     dystrybucja=[[Vision]]
+|         atelier=
+|          budżet=
+|          dochód=
+|           język=
+|          od_lat=15
+|         nagrody=
+|         prequel=
+|          sequel=
+|         imdb_id=
+}}
+'''Dzień świra''' - polski [[komediodramat]] z [[2002]] roku wyreżyserowany przez [[Marek Koterski|Marka Koterskiego]]. Głównym bohaterem jest Adaś Miauczyński - sfrustrowany nauczyciel, którego przytłacza rzeczywistość. W jego rolę wcielił się [[Marek Kondrat]].
 == Obsada ==
@@ Linia 10: / Linia 39: @@
 * [[Andrzej Grabowski]] - [[Sąsiad (Dzień świra)|Sąsiad]]
+== Fabuła ==
-{{stub}}
+{{spoiler}}
+Wczesnym rankiem pracujący pod blokiem robotnicy budzą [[Adaś Miauczyński|Adasia]]. Adaś chwilę zastanawia się nad bezsensem własnego życia, a następnie wstaje i wyzywa robotników. Potem zabiera się za codzienne czynności. Myje się, załatwia, robi śniadanie. Wszystko to robi z chorobliwą wręcz dokładnością (cztery razy się podciera, siedem razy obmywa twarz itp.). Śniadanie spożywa przed telewizorem oglądając dyskusję w parlamencie, która odbywa się na żenująco niskim poziomie. Po śniadaniu Adaś z właściwą sobie dokładnością robi kawę i siada, aby zabrać się do pracy. Ponieważ jest nauczycielem polskiego, chce przygotować sobie lekcję. Próbuje przeczytać wiersz ''Stepy akermańskie'', ale ciągle mu ktoś przeszkadza. Co trochę odrywa się od pracy, aby uciszać sąsiada słuchającego głośno koncertu, robotnika koszącego trawę, czy policjantkę trenującą karate. Z marnym skutkiem.
+Następnie Adaś wychodzi do pracy. Sprawdzając, czy zamknął drzwi uderza głową o skrzynkę na listy i kaleczy się w czoło. W szkole prowadzi lekcję na temat twórczości Mickiewicza. Mówi w sposób dokładny i wyniosły, ale uczniowie nie są tym zainteresowani. Zdenerwowany Adaś wychodzi w połowie lekcji. Idzie odebrać wypłatę. Podczas odbierania wynagrodzenia wygłasza w myślach wulgarny monolog o swoim niewartościowaniu, niespełnionych marzeniach i niskiej pozycji społecznej.
+Po pracy Adaś udaje się na obiad do matki. Przy obiedzie próbują rozmawiać na różne tematy, ale rozmowa im nie wychodzi. Oboje nie potrafią wzajemnie zrozumieć swoich problemów. Po obiedzie Adaś idzie do psychoanalityka, ale niewiele wynosi z wizyty. Potem wpada jeszcze na chwilę do [[Matka Adasia Miauczyńskiego|matki]]. Dochodzi do drobnej sprzeczki, która jeszcze bardziej przygnębia Adasia.
+Następnie bohater wybiera się w odwiedziny do swojego syna (Sylwka) i swojej byłej żony. Już na początku odwiedzin między Adasiem a żoną dochodzi do wulgarnej kłótni. Gdy kobieta wychodzi Adaś chce powtórzyć z Sylwkiem angielski. Niestety, chłopak nie umie praktycznie nic. Nie potrafi nawet odmienić czasownika ''to be''. Po tej rozmowie oboje wychodzą na zewnątrz. Idąc przez park rozmawiają o miłości, związkach i Szopenie. Żegnają się na pewnym skrzyżowaniu.
+Adaś idzie na zakupy. Przy wychodzeniu ze sklepu wyzywa przypadkową kobietę, która się bardzo przepychała. W kiosku na złość wykupuje ostatni egzemplarz czasopisma dla kobiet (zaraz po wyjściu wrzuca go do kosza). Po zakupach idzie do domu. Przypadkowo widzi siedmioosobową manifestację. Z przypadkowym przechodniem odbywa krótką rozmowę o demokracji zakończoną wzajemnymi wyzwiskami. Następnie musi przebrnąć przez chodnik pełny psich odchodów. Wchodząc do domu wyciąga ze skrzynki stertę ulotek.
+O godzinie 14:23 Miauczyński wraca do mieszkania. Robi sobie herbatę i zaczyna przeglądać gazetę. Wyrzuca wszystkie dodatki bolejąc nad marnowaniem papieru. Następnie postanawia się zdrzemnąć. Gdy próbuje zasnąć słyszy dźwięk akordeonu. Zrywa się z łóżka i przegania ulicznego grajka. Po tym zdarzeniu zmęczony i denerwowany pada na łóżko.
+Wspomina [[Ela (Dzień świra)|Elę]], swoją dawną dziewczynę, z którą rozstał się z niewiadomych przyczyn. Nie widział jej od bardzo dawna, ale nadal czuje, że ją kocha.
+Rozmyślania przerywa szczekanie psa. Adaś podchodzi do okna i widzi psa sąsiadki, który załatwia się tuż pod jego oknem. Adaś kłóci się z sąsiadką, a następnie sam idzie załatwić się pod jej oknem.
+Po tym wszystkim wraca do mieszkania i próbuje napisać wiersz. Po napisaniu jednego wersu traci jednak natchnienie, gdyż ołówek upadł mu na podłogę. Odkłada pisanie i wychodzi na miasto. Odwiedza gabinet akupunktury, dentystę, lekarza i masażystę. Wracając do domu zostaje zaczepiony w parku przez jamnika. Zdenerwowany daleko wykopuje psa, policzkuje nierozgarniętą właścicielkę, a następnie ucieka. Zatrzymuje się na tym samym skrzyżowaniu, gdzie pożegnał się z Sylwkiem. Tam po raz drugi myśli o Eli.
+Adaś czuje się coraz bardziej zmęczony i rozdrażniony. Postanawia wyjechać nad morze. Pakuje się i wsiada do pociągu. Ciągle go coś tam jednak denerwuje, w wyniku czego ciągle zmienia przedziały.
+Na plaży Miauczyński spotyka [[Sąsiad (Dzień świra)|sąsiada]]. Na pytanie ''co słychać'' udziela długiej odpowiedzi o swoich życiowych niepowodzeniach. Po tej rozmowie kładzie się i próbuje odpocząć, ale ciągle ktoś mu przeszkadza. Zaczyna zachowywać się agresywnie, rzeczywistość miesza mu się z wytworami wyobraźni. W końcu pada na piasek mając wrażenie, że umiera. Koło niego przewijają się różne znajome osoby (sąsiedzi, matka, syn, była żona). Na końcu pojawia się Ela, która jako jedyna we wszystkim się z nim zgadza. Ponadto chce zostać jego żoną. Zaskoczony Adaś usieka do stojącego na plaży samochodu. Budzi się w tym samym samochodzie, ale pod swoim blokiem.
+Wraca do mieszkania. Robi sobie kolację i ogląda telewizję. Potem wychodzi na balkon i wysłuchuje wulgarnej modlitwy sąsiadów, którzy proszą o... krzywdę dla swoich znajomych. Potem bierze leki i kładzie się spać. Po chwili jednak wstaje, gdyż piętro wyżej ktoś głośno odbija kulkę od podłogi. Idzie na górę. Tam okazuje się, że upadek kulki jest w zasadzie bardzo cichy, a odczuwany hałas jest wynikiem przewrażliwienia. Adaś wraca do łóżka. Tam fantazjuje wyobrażając sobie stosunek z Elą na plaży. Potem mówi w myślach ponurą refleksję i zasypia.
+{{endspoiler}}
+== Nagrody ==
+* Nagrody Filmowe [[Orły]] [[2003]]:
+** Najlepsza Główna Rola Męska: [[Marek Kondrat]];
+** Najlepszy Scenariusz: [[Marek Koterski]]
+* XXVII Festiwal Polskich Filmów Fabularnych:
+** [[Złote Lwy]]: [[Marek Koterski]]
+** Nagroda Indywidualna za Rolę Męską: [[Marek Kondrat]]
+** Nagroda Indywidualna za Dźwięk: [[Maria Chilarecka]]
+* [[Nagroda Stowarzyszenia Filmowców Polskich]]
+== Ciekawostki ==
+* Wypłata Adasia Miauczyńskiego wynosi 777 zł.
+* Mieszkanie Miauczyńskiego mieści się pod 13stką.
+* Adaś choruje na nerwicę natręctw. Większość jego czynności musi się składać z 7 elementów.
+== Linki zewnętrzne ==
+* [http://film.onet.pl/8231,,Dzie%C5%84_%C5%9Bwira,film.html ''Dzień świra'' w film.onet.pl]
+* [http://pl.wikiquote.org/wiki/Dzie%C5%84_%C5%9Bwira Cytaty z filmu]
 [[Kategoria:Komedie]]
+[[Kategoria:Polskie filmy]]
+[[Kategoria:Filmy z 2002 roku]]
+[[Kategoria:Dzień świra|!]]
+[[Kategoria:Komediodramaty]]
+[[Kategoria:Filmy psychologiczne]]