Pianista

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z regulaminem i zaleceniami edycyjnymi.

Należy poprawić w nim: Przejrzeć fabułę i poprawić błędy stylistyczne

Oryginalny tytuł	The Pianist
Gatunek filmu	dramat film wojenny
Kraj	Polska Wielka Brytania Francja Niemcy
Data premiery	6 września 2002
Czas trwania	148 minut
Reżyseria	Roman Polański
Scenariusz	Ronald Harwood
Główne role	Adrien Brody Thomas Kretschmann
Muzyka	Wojciech Kilar
Zdjęcia	Marek Edelman
Scenografia	Allan Starski
Produkcja	Gene Gutowski
Od lat
Nagrody	Oscar, Złota Palma w Cannes, Cezar, BAFTA

Pianista - polsko-niemiecko-brytyjsko-francuski film z 2002 roku w reżyserii Romana Polańskiego. Film opowiada o życiu Władysława Szpilmana, kompozytora żydowskiego pochodzenia.

Obsada

• Adrien Brody - Władysław Szpilman
• Thomas Kretschmann - Kapitan Wilm Hosenfeld
• Frank Finlay - Ojciec Szpilmana
• Maureen Lipman - Mama Szpilmana
• Emilia Fox - Dorota
• Ed Stoppard - Henryk Szpilman
• Julia Rayner - Regina Szpilman
• Jessica Kate Meyer - Halina Szpilman
• Michał Żebrowski - Brat Doroty
• Richard Ridings - Bogacz kupujący Fortepian Szpilmana
• Nomi Sharron - Kobieta szukająca Izaaka Szermana
• Paul Bradley - Jehuba
• Daniel Caltagirone - Majorek
• Darian Wawer - Chłopiec zabity w Gettcie
• Zbigniew Zamachowski - Facet rzucający Monetami w Restauracji
• Zofia Czerwińska - Kobieta bijąca Żyda
• Emilio Fernandez - Żyd Bity przez Kobietę
• Joanna Brodzik - Kobieta, zabita przez Niemców
• Maja Ostaszewska - Kobieta z Dzieckiem
• Ruth Platt - Janina
• Krzysztof Pieczyński - Marek Grębczyński
• Katarzyna Figura - Sąsiadka Szpilmana
• Valentine Pelka - Mąż Doroty
• Andrew Tiernan - Antek Szałas
• Tom Strauss - Doktor Łuczak
• Cezary Kosiński - Lednicki
• Adam Baumann - Policjant, ratujący życie Szpilmanowi
• Marian Dziędziel - Polak, który pomógł ocknąć się Szpilmanowi
• Paweł Burczyk - Polak, który pomógł ocknąć się Szpilmanowi
• Borys Szyc - SS-Man

Fabuła

---

Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

---

Rok 1939 roku, W czasie grania dla Polskiego Radia koncertu radiowego przez Władysława Szpilmana, dochodzi do wybuchu w budynku radia, gdy wraca do domu, słyszy z rodziną informację, że wojska Adolfa Hitlera dotarły do Polski.

Kilka dni później Szpilman dowiaduje się że Niemcy każą zamknąć radio, a Polakom nie wolno słuchać jakiejkolwiek stacji radiowej, w czasie gdy idzie z Dorotą na spacer, widzi znak w restauracji ŻYDOM WSTĘP WZBRONIONY, Okazuje się że Niemcy zabraniają iść żydom nawet do Parku, rodzinie Szpilmanom kończą się pieniądze, niestety muszą sprzedać fortepian.

Rok 1940r. Szpilmanowie przeprowadzają się do Getta, wraz ze wszystkimi Warszawskimi żydami, Szpilmanowie źle znoszą życie w Getcie, Władysław dostaje pracę w restauracji, gdzie tam gra na fortepianie, spotyka się również z przyjaciółmi, którzy robią propagandową gazetkę.

Władysław gdy wraca do domu, widzi dzieciaka, który chciał uciec z Getta, gdzie Niemcy biją jego nogi, niestety chłopiec umiera, wieczorem wszyscy gaszą światła, gdyż Niemcy obserwują wszystkich, rodzina Szpilmanów widzi też starszego mężczyznę, który zostaje wyrzucony przez Balkon, widzą również Żydów, którzy chcą uciec z Getta, ale im się nie udaje.

Kilka dni później Władysław dowiaduje się, że jego brat został aresztowany, ale zostaje wypuszczony na wolność, okazuje się że mają zlikwidować małe Getto. Władysław załatwia też pracę dla ojca.

Szpilmanowie znowu muszą się wyprowadzić, wieczorem pobudkę robią Niemcy którzy każą wszystkim się spakować.

Rok 1942, Szpilmanowie wraz z innymi żydami czekają na pociąg, w czasie gdy przyjeżdża pociąg, przyjaciel Władysława, ratuje mu życie, gdzie rodzina Szpilmanów zostaje wywieziona do Obozu Koncentracyjnego, Władysław idzie do restauracji, w której pracował, gdzie tam spotyka przyjaciela, który postanawia mu pomóc.

Władysław obecnie pracuje w budowie domów, chce się dowiedzieć co się stało z jego rodziną, przyjaciel mówi mu że jego rodzina została wywieziona pociągiem do Treblinki, Prosi też o kontakt z jego przyjaciółką Janiną.

Kilka dni później Władysławowi udaje się uciec, gdzie idzie do Janiny, mąż przyjaciółki mówi mu że teraz Niemcy łapią Polaków, którzy pomagają żydom, Szpilmanowi pomaga Marek Grębczyński, który daje mu schronienie.

Rok 1943 Szpilman z okna widzi Powstanie w Getcie, kilka dni później Grębczyński każe się wynosić Szpilmanowi, okazuje się że zatrzymali Janinę, Informuję też że Gestapo może przyjść do mieszkania Szpilmana. Szpilman nie ma zamiaru się wynosić, ale Szpilman przypadkowo się demaskuje, gdzie gdy wychodzi spotyka kobietę która krzyczy aby złapać Żyda.

Szpilman trafia do mieszkania przyjaciela Grębczyńskiego, okazuje się że jego żoną jest przyjaciółka Szpilmana Dorota, okazuje się że jej brat zginął, a ona jest też w ciąży.

Kilka dni później Szpilman trafia do nowego mieszkania, gdzie drzwi będą zamknięte na kłódkę, a jedzenie będzie Szpilmanowi przynosić były technik w Polskim Radiu, który informuje Szpilmana, że Rosjanie wkrótce wkroczą do Polski, a także informuję że Alianci pokonują Niemców w Anglii i we Francji.

Kilka miesięcy później Szpilman zapuścił brodę i włosy, przychodzą do niego Dorota z mężem, informują go że przenoszą się z dzieckiem do Otwocka, gdyż niedługo wybuchnie powstanie, okazuje się że Szpilman jest chory, ale przeżyje.

Rok 1944r. Szpilman widzi jak dochodzi do Walk podczas Powstania Warszawskiego, nazajutrz brakuje wody w Warszawie, gdzie nagle podjeżdża Niemiecki czołg, którzy strzela w dom Szpilmana, Władysławowi udaje mu się uciec, gdzie trafia do opuszczonego Szpitala. Gdzie tam widzi Niemców, którzy łapią powstańców.

Kilka dni później Szpilman znowu musi uciekać, gdyż Niemcy podpalają wszystkie budynki w Warszawie. Szpilman trafia do domu, gdzie znajduje ogórki, gdy chce je otworzyć, słoik spadają na nogi Niemieckiego oficera, Szpilman mówi mu że jest pianistą, Oficer który jest melomanem każe mu coś zagrać, Szpilman gra mu utwór Fryderyka Chopina, po zagraniu utworu oficer mówi mu że wkrótce przyjdzie do niego. Kilka dni później oficer daje mu chleb z dżemem.

Rok 1945, Oficer informuje Szpilmana, że musi się ewakuować, gdyż Wojska Radzieckie wkrótce wkroczą do Warszawy, daje mu kurtkę, Szpilman również widzi samochód który gra hymn Polski, co oznacza koniec wojny.

Gdy Szpilman wychodzi z ubraniem Niemieckim, jedna z kobiet krzyczy na niego Niemiec, gdzie Wojska Radzieckie zaczynają strzelać do Szpilmana, Władysław mówi że jest Polakiem, gdy jeden z żołnierzy pyta się dlaczego włożył kurtkę niemiecką, Szpilman informuje oficera że było mu zimno.

Przyjaciel Szpilmana Lednicki, który opuszcza radziecki obóz koncentracyjny, wraz z przyjaciółmi wyzywają Niemców, gdzie nagle podchodzi do niego Oficer który pomagał Szpilmanowi, gdzie mówi Lednickiemu że nazywa się Hosenfeld, i potrzebuje pomocy od Władysława Szpilmana, tymczasem Szpilman znowu pracuje w Polskim Radiu, gdzie gra na fortepianie.

Szpilman dowiaduje się od Lednickiego, że jakiś Niemiec prosił Szpilmana o pomoc, gdy docierają na miejsce, okazuje się że po obozie zostało tylko same pole.

Podczas końca filmu Władysław Szpilman zaczyna grać utwór Fryderyka Chopina w filharmonii, gdzie na końcu pojawia się napis że Władysław Szpilman zmarł 6 Lipca 2000r. w wieku 88 lat, także pojawia się informacja że Kapitan Wilm Hosenfeld zginął w Sowieckiej Niewoli w 1952r.

---

Tu kończą się szczegóły dotyczące fabuły lub zakończenia utworu.

---

Ciekawostki

• Film zdobył Oscara, a także Cezara i Złotą Palmę w Cannes
• Roman Polański nie mógł przybyć na ceremonię Oscarów, gdyż bał się aresztowania z powodu gwałtu na dziewczynie w 1977r.
• Adrien Brody i Thomas Kretschmann spotkali się trzy lata temu na planie filmu Petera Jacksona King Kong.
• Początkowo rolę żyda z monetami miał zagrać Lew Rywin.
• W filmie zagrał wnuk Władysława Szpilmana.

Linki Zewnętrzne

• Pianista w Filmweb.pl
• Pianista w Stopklatka.pl